VINCALLO

VINCALLO

Substantivo masculino.

1. Atadura de palla ou xunco para atar feixes.

Ex: Ía dertás dos segadores atando os mollos cun vincallo.

Sinónimos: vencella, viorta, viorto.

2. atadura de pólas retorcidas de carballo, bidueiro,etc., para unir ou enganchar dúas cousas.

Ao vincallo dunha cancela tamén se lle chama estrobo.

EX: O caínzo de achandar a terra suxéitase cun vincallo.

Sinónimos: corriza, costrán, grañoa, verga.