ENTALAR

ENTALAR

Verbo transitivo.

1. Facer que quede [unha persoa ou cousa] presa ou oprimida entre dúas cousas, ou nun sitio ou lugar estreito e apertado, de tal xeito que lle impida o movemento ou lle sexa difícil saír.

Ex: Tanto empurraban que os acabaron entalando contra o valado metálico. Entalei os dedos na porta.

2.  [Algo que era flexíbel] Quedar teso pola acción do frío, sol, etc.

Ex: Deixaches a roupa ao clareo e entalou.

Sinónimo: Encoirar.

3. [Corpo, parte do corpo] Quedar sen movemento pola acción do frío.

Ex: Entaloulle un xeonllo coa friaxe.

Sinónimo: Entumecerse.