FIEITO

FIEITO

Substantivo masculino.

1. Planta da que existen distintas especies pertencentes a unha mesma clase, caracterizada por ter follas longas e segmentadas, carecer de flores, ter xeralmente o talo subterráneo e ser propia de lugares húmidos e frescos.

Ex: Na fraga hai moitas variedades de fieitos e de cogomelos.

2. Varidedade máis común das plantas desta clase, que ten talo aéreo.

Ex: Os fieitos secos empregábanse tradicionalmente para chamuscar ao porco.

Sinónimos: Fento, felgo, fenta, fieita, folgueira.

Observacións: En moitos lugares de Galiza emprégase a diferenza de xénero (fento, fieito fronte a fenta, fieita) para denominar variedades distintas.