DOTE
Substantivo masculino.
1. Diñeiro ou bens que levaba unha muller cando casaba ou cando ingresaba nun convento.
Ex: O mellor dote foi para a filla máis nova.
2. Calidade sobresaínte nunha persoa. (Observacións: nesta acepción emprégase xeralmente en plural.)
Ex: Ten grandes dotes de actor.
Sinónimo: aptitude.
No hay comentarios:
Publicar un comentario